Drodzy Rodzice, Przedszkolaki!
Ten tydzień był niebieski – ale to nie kolor był głównym motywem. Głównym celem tego tygodnia było uświadamianie nas wszystkich w temacie autyzmu. To co robiliśmy tzn. poznanie teorii, przemarsz, przejście po ścieżce sensorycznej, zabawa slimami, rozpoznawanie smaków, dotykanie tego czego nie widzimy itd. uświadomiło przedszkolakom, że każdy z nas jest inny.
,,Każdy inny – wszyscy równi” – hasło, które dzieci wykrzykiwały podczas przemarszu, płynęło z ich serc i to było słychać!
Podczas Niebieskich Igrzysk dzieci pokonywały tor przeszkód przygotowany przez trenera Daniela Kloske. Radość, zaangażowanie, ale też wzajemna pomoc koledze gdy miał trudność, by przejść po drabinkach pokazały, że każde dziecko może wziąć udział w zabawach ruchowych czasem z pomocą kolegi albo Pani.
Wszystkie dzieci w naszym przedszkolu są równe. Jako nauczyciel wspomagający widzę, że dzieci z autyzmem są traktowane z szacunkiem i ze zrozumieniem. Gdy potrzebują pomocy, otrzymują ją od koleżanki, gdy chcą się dołączyć do zabawy – są zapraszane, spadła zabawka – poda ją kolega, ma zły dzień – pocieszy koleżanka.
Rodzice dziękujemy za ZAANGAŻOWANIE – przygotowanie transparentów, przyniesienie słodkości! Kolejny raz pokazaliście, że możemy na Was liczyć!
Ten tydzień był niebieski – ale to nie kolor był głównym motywem. Głównym celem tego tygodnia było uświadamianie nas wszystkich w temacie autyzmu. To co robiliśmy tzn. poznanie teorii, przemarsz, przejście po ścieżce sensorycznej, zabawa slimami, rozpoznawanie smaków, dotykanie tego czego nie widzimy itd. uświadomiło przedszkolakom, że każdy z nas jest inny.
,,Każdy inny – wszyscy równi” – hasło, które dzieci wykrzykiwały podczas przemarszu, płynęło z ich serc i to było słychać!
Podczas Niebieskich Igrzysk dzieci pokonywały tor przeszkód przygotowany przez trenera Daniela Kloske. Radość, zaangażowanie, ale też wzajemna pomoc koledze gdy miał trudność, by przejść po drabinkach pokazały, że każde dziecko może wziąć udział w zabawach ruchowych czasem z pomocą kolegi albo Pani.
Wszystkie dzieci w naszym przedszkolu są równe. Jako nauczyciel wspomagający widzę, że dzieci z autyzmem są traktowane z szacunkiem i ze zrozumieniem. Gdy potrzebują pomocy, otrzymują ją od koleżanki, gdy chcą się dołączyć do zabawy – są zapraszane, spadła zabawka – poda ją kolega, ma zły dzień – pocieszy koleżanka.
Rodzice dziękujemy za ZAANGAŻOWANIE – przygotowanie transparentów, przyniesienie słodkości! Kolejny raz pokazaliście, że możemy na Was liczyć!
